“Het nimeroteren der huyzen in de straeten der stad” – Geraardsbergen krijgt geschilderde huisnummers (1866)

Jacques DE RO

Dat elke woning in de stad een huisnummer heeft lijkt vandaag vanzelfsprekend maar dat is niet altijd zo geweest. Onder het ancien régime is er nog helemaal geen sprake van huisnummers. Alleen belangrijke woonhuizen krijgen een naam zoals blijkt uit stadsrekeningen uit 1731: ‘den visch’ in de Brugstraat, ‘het schriminckel’ op de hoek van de Vrede- met de Nieuwstraat, ‘den sweerten leeuw’ rechtover het stadhuis…enz. Maar tijdens de laatste jaren van de Oostenrijkse periode komt hierin verandering.

Taken van de overheidsorganen (351), Verkeerswezen. Openbaar vervoer. Scheepvaart. Postwezen (656) 

Geraardsbergenaars en streekgenoten aan het werk in de steengroeven te Lessen

Jean MARQUEBREUCK

De belangstelling voor de “karrieëlen” (de steengroeven in Lessen) is de dag van vandaag in Geraardsbergen praktisch nihil. Het project “Snowgames” dat enige jaren geleden in onze regio veel stof deed opwaaien smeult verder op een heel laag vuurtje. Soms, als de wind goed zit, schrikken sommige streekgenoten nog even als er in de steengroeven een ontploffing gebeurt. Decennia geleden waren we er aan gewoon. Op enkele onbepaalde weekdagen hoorden we in Geraardsbergen en omgeving een enorme knal. Een indrukwekkend geluid; geen terroristische aanslag. Soms, in extreme omstandigheden werd er zelfs in Overboelare en Zarlardinge een lichte trilling gevoeld. Aangezien heden ten dage de rotsen gescand worden en de gebruikte springstof veel sterker is worden nog per week 1 tot 2 ladingen tot ontploffing gebracht.
Het ligt in mijn bedoeling om in deze bijdrage nog even de belangrijke economische bijdrage wat arbeidsintensiviteit en aanverwante toeleveringen betreft voor onze streek aan te halen.

Bij dit artikel hoort een bijlage met de namen van de arbeiders in de “Carrière Jules Cosyns” : Lijst_Cosyns.xlsx

Industrieën en ambachten (algemeen) (66/68) 

”De moeder van Eddy” en het Joods echtpaar Spichler- Kohn in Geraardsbergen tijdens WO II

Anne-Marie VANDEN HERREWEGEN, Louis DE COCK

Tijdens de Tweede Wereldoorlog dook het Joods echtpaar Hans Spichler – Claire Kohn in Geraardsbergen onder om aan de deportatie te ontsnappen. Hoe kwamen zij in onze stad terecht en hoe beleefden zij deze angstige periode? En wie was “de moeder van Eddy”?

Defensie. Krijgsgeschiedenis. Wereldoorlogen (355) 

Een grote zalfpot in majolica uit Geraardsbergen

Luk BEECKMANS

Regelmatig worden bij het huisafval in laatmiddeleeuwse contexten zalfpotjes aangetroffen. Ze zijn meestal vervaardigd in aardewerk, steengoed of majolica. In dit artikel bespreken wij een zalfpot, ontdekt bij opgravingen in de Geraardsbergse binnenstad door Etienne Borremans (Geraardsbergen, 1924-2008).

Archeologie (902) 

‘Het verhaal van mijn ervaringen als KRO bij de Infanterie tijdens de Koude Oorlog (1 augustus 1962 – 26 oktober 1963)’ – Deel 2: De doorgedreven opleiding tot Sectie- en Pelotonscommandant

Rik VAN DAMME

In het eerste deel van mijn legerverhaal heb ik kort de sfeer geschetst van de Koude Oorlog, waarin de dienstplicht een bijna vanzelfsprekend onderdeel was. Na de selectieproeven in Brussel en Everberg werd ik als KRO aanvaard en naar de wapenschool van de infanterie in Aarlen gestuurd. De metamorfose van burger naar militair binnen de eigen modus vivendi van een kazerne was ingrijpend en werd op de voet gevolgd en beschreven. Nu volgt de schets van de volledige opleiding tot stormfuselier en dan tot commandant van een sectie en ten slotte een peloton. Ik sta nog altijd vol bewondering voor de manier waarop men op amper zeven maanden tijd erin geslaagd is om ons om te vormen van simpele rekruten tot volwaardige pelotonscommandanten die in de gevechtseenheden hun mannetje konden staan. Het heeft wel veel “bloed, zweet en tranen“ gekost om zover te geraken met als supplement de harde winter van 1962- 63!

Defensie. Krijgsgeschiedenis. Wereldoorlogen (355)