Gerardimontium
Geraardsbergse vereniging voor lokale geschiedenis
Gerardimontium
Geraardsbergse vereniging voor lokale geschiedenis
Marc VAN TRIMPONT
De middeleeuwse stad Geraardsbergen heeft meerdere telgen voortgebracht die het in de toenmalige samenleving ver hebben gebracht. Een van hen was Joannes Hauchin die het schopte van kanunnik van Sint-Hermes in Ronse, over deken van Sint-Goedele in Brussel en officiaal voor Brussel, tot aartsbisschop van Mechelen. Hauchin was niet zomaar een van de talrijke kerkprinsen die in de loop der eeuwen in Mechelen hebben vertoefd. Hij streefde niet naar populariteit maar was iemand die rechtlijnige standpunten innam en het aandurfde partij te kiezen.
Biografie. Prosopografie. (929)
Gaston IMBO
Enig in de geschiedenis van Geraardsbergen! Gedurende bijna anderhalve eeuw, van 1613 tot 1759, zetelde een lid van een aan de stad totaal vreemde familie, de familie De Partz, als schepen of als burgemeester. Bovendien vinden we gedurende ruim honderdvijftig jaar een De Partz als heer van Viane. Een van hen, Jean-Paul de Partz (1712-1758) liet omstreeks 1750 het nu nog bestaande kasteel van Viane bouwen. Deze bijdrage brengt een vrij uitvoerige schets van de aanwezigheid van dit geslacht in de streek van Geraardsbergen.
Biografie. Prosopografie. (929)
Marc VAN TRIMPONT
Fragmenten uit de Geraardsbergse lokale pers anno 1846-1847, hoofdzakelijk uit De Volksverdediger, daarnaast ook uit de Gazette van Geerardsbergen en De Denderbode. Van 1997 t.e.m. 2006 verschenen 59 afleveringen in ons tijdschrift, dit is, op het nummer 203 na, één aflevering in elk nummer.
Hedendaagse geschiedenis (94.035/036)
Jan COPPENS
Ieder jaar komt het reliekschrijn van Sint-Bartel één keer buiten de kerkmuren. Met kermis Geraardsbergen wordt het rondgedragen door de straten van het stadscentrum. Vroeger kwam het schrijn evenwel meerdere keren per jaar buiten. In iedere processie had het een plaats tussen de andere heiligenbeelden die werden rondgedragen. Over de dragers van het schrijn is weinig bekend. Vóór de Franse revolutie waren er ongetwijfeld monniken bij, uitgedost in een wijnrode pij. Nadien werd hun rol overgenomen door leken die soms wel en soms niet in rode tabaard uitgingen. Deze bijdrage, rijk geïllustreerd, handelt precies over deze dragers.
Heiligen en heiligenverering (235)
Marc VAN TRIMPONT
Noteer de twee zinsneden die onder aanhalingstekens staan; het zijn citaten waarmede meteen de tijdgeest in de jaren 1900 verduidelijkt wordt. Scheutist[3] Jules van Trimpont, geboren in Geraardsbergen op 26 april 1869, werkte als missionaris in Kongo-Vrijstaat, meer bepaald in het toenmalige district Boma (Beneden-Kongo), eerst in het Mayumbegebied en vervolgens in het stadje Boma zelf. Een bondige historische evocatie van respectievelijk Congo-Vrijstaat (1885-1908) en Belgisch-Congo (1908-1960) en een flash over 7 sluipmoordenaars, dit zijn evenveel tropische ziekten, wordt gevolgd door een sfeerbeeld van het stadje Boma ten tijde van de pioniers. Dan komt de hoofdbrok van deze bijdrage, namelijk de bekeringswerking van de missionarissen en het werk van Jules van Trimpont zelf. Hij overleed in Boma aan de gevolgen van dysenterie na nauwelijks 28 maanden verblijf in Kongo. Bij wijze van epiloog brengt de auteur het merkwaardige verhaal van Jules’ verloren gewaande priesterkelk (kleurenfoto’s), kelk die echter in de Filippijnen was beland maar sinds 2010 opnieuw in familiehanden is.
Missionering (266)
Jean MARQUEBREUCK
Tot 1887 waren het leden van de zogeheten sackdragers die de reuzen droegen in de processie. In deze bijdrage geeft de auteur de lijst van deze dragers uit de periode 1753-1771.
Openbaar en maatschappelijk leven. Feesten. Volksfiguren (394)