Freddy DE CHOU
Bij een staat van goed opgemaakt n.a.v. een overlijden hoort soms een zogeheten prijzij waarin alle objecten in detail worden opgetekend die door kenners voldoende waardevol worden geacht. Via een prijzij krijgen we een beeld van de huisraad, gebruiksvoorwerpen, kledij, sieraden, vee, gereedschap enz. Ook kan er een raming worden gemaakt van de wassende veldvruchten en van voorraden op de zolders. Soms wordt nog vermeld in welk vertrek de gevonden voorwerpen zich bevinden wat het mogelijk maakt ons min of meer een beeld te vormen van de leefwereld uit die periode.
Verschenen in: Gerardimontium 266
Algemene geschiedenis (94)
Olav GEERTS
Beeldhouwer Roel d’Haese is een telg uit de bekende kunstenaarsfamilie D’Haese. Zijn bekendste werk is Le Christ de Grammont, een staande Christusfiguur met een doornenkroon op het hoofd en met vijf benen. Hij geniet minder bekendheid als tekenaar maar is daarom niet minder verdienstelijk dan als beeldhouwer.
Op 17 oktober 1997 kreeg Roel d’Haese een bronzen gedenkplaat aan de gevel van zijn geboortehuis gelegen in de Vredestraat te Geraardsbergen.
Verschenen in: De Heemschutter 155
Beeldhouwkunst. (73)
Jean MARQUEBREUCK
Verschenen in: Gerardimontium 224
Algemeen vormend onderwijs (373)
Marc VAN TRIMPONT
Hyppolite-Jacques Flamant is geboren in Geraardsbergen op 13 augustus 1853 als zoon van Norbert Flamant en Virginie Hoebeke. Hij was de broer van Adrien Flamant die burgemeester van Geraardsbergen was van 1900 tot 1921. Priester gewijd in 1878 legde hij op 1 maart 1880 zijn geloften af als missionaris bij de Congregatie van het Onbevlekt Hart van Maria . Hij vertrok nog diezelfde dag naar het missiegebied dat hem was toegewezen, namelijk Kansu in Noord-China. Maar bij zijn aankomst in Liang-Chou (Leang-tchou, Liangchowfu?) op 25 november 1880, stierf hij aan de gevolgen van tyfus. Deze bijdrage brengt het verhaal van de lotgevallen en het tragische levenseinde van deze onfortuinlijke jonge man.
Verschenen in: De Heemschutter 151
Missionering (266)
Freddy DE CHOU
Freddy De Chou maakt een wandeling langs de historische plekjes en bezienswaardigheden van Idegem.
Verschenen in: Gerardimontium 273
Landschappen. Dorpsgezichten. Stadsgezichten (7.047)
Gaston IMBO
Geboren in Geraardsbergen op 18 juni 1819 en overleden in Sint-Joost-ten-Node op 7 november 1889, staat Idelfons Stocquaert in Geraardsbergen bekend niet alleen als een begaafd kunstschilder maar ook als zoon van Jean-Antoine, drukker-uitgever van het katholieke opinie- en informatieblad Gazette van Geerardsbergen (1843) dat regelmatig polemiseerde met De Volksverdediger (1846) dat van liberale strekking was. Idelfons Stocquaert ging in de leer onder meer bij de Waalse landschapsschilder Julien Ducorron uit Aat, bij wie hij zijn eerste stappen zette en trok vervolgens zijn kunstenaarsopleiding door in Antwerpen bij stadsgenoot Eugène de Block (1812-1893) en nadien bij Henri van der Poorten (1789-1874).
Verschenen in: De Heemschutter 172
Schilderkunst. Miniatuurkunst (75)
Jan COPPENS
Bob De Hertog stuurde ons een mailtje met de vraag of we kunnen bevestigen dat wulgen ‘braakneigingen hebben, kokhalzen’ wel degelijk Giesbaargs is. Er ontstond namelijk een discussie in de facebookgroep ‘Ge za van Giesbaargen’ waarbij de meerderheid aangaf hiervoor wurgen te gebruiken, maar toch 40 procent gaf Bob gelijk, vooral de oudste zegsmensen. Beide zijn dus ‘Giesbaargs’ en wulgen is zelfs uniek want ik kon het in geen enkel ander dialect opsporen.
Verschenen in: Gerardimontium 300
8. TAALKUNDE, LITERATUUR, Dialect (800/87)
Jan COPPENS
Het artikel ‘Ik moest er van wùlgen’ heeft geleid tot enkele reacties vanuit beide kampen. Opmerkelijk is dat mensen die wùrgen zeggen er steeds aan toevoegen dat ze wùlgen (met L dus) nog nooit gehoord hebben. Het andere kamp kent wel wùrgen, maar zal het niet gebruiken in de betekenis ‘braakneigingen hebben, kokhalzen’, ze denken hierbij aan ‘iemand de keel dichtknijpen’. We geven enkele reacties.
Verschenen in: Gerardimontium 301
8. TAALKUNDE, LITERATUUR, Dialect (800/87)
Luc VAN SCHOORS
Rubriek in het Geraardsbergs dialect. Verscheen van 1997 t.e.m. 2001 in elk nummer; nadien in elk paar nummer. Waarom deze rubriek, voorloper van een heus woordenboek, ligt voor de hand. Dialecten zijn in verval geraakt om uiteenlopende redenen. Bedoeling is niet het gebruik van het Giesbaargs te propageren maar wel om het van verdwijning te behoeden. Een merkwaardig fragment uit deze bijdragen is de “Internationale” in het Giesbaargs. “w”-woordjes; scheldwoorden; beroep en gereedschap; fauna en flora; spijs en drank.
Verschenen in: Gerardimontium 221
Dialect (800/87)
Jan COPPENS
In ‘t Giesbaargs: G’hèt vertantsj! en andere kaarterstermen.
Verschenen in: Gerardimontium 302
Dialect (800/87)