Gerardimontium 316
Louis DE COCK
Toen op 3 september 1944 de eerste geallieerde troepen door onze streek trokken, leek een einde te komen aan vier jaar oorlogsellende. Het zou echter nog meer dan een jaar duren vooraleer er grootse bevrijdingsfeesten plaatsvonden. Een blik op de verslagen van de schepencolleges en gemeenteraden van Geraardsbergen en deelgemeenten, voor zover zij volledig bijgehouden werden, leert ons ook met welke problemen de lokale besturen in de maanden na de bevrijding te kampen hadden.
Defensie. Krijgsgeschiedenis. Wereldoorlogen (355)
Freddy DE CHOU
Op 3 september 1944 wordt Schendelbeke bevrijd. Onmiddellijk treden de oude schepenen opnieuw in functie. Er barst een enorme vreugde uit onder de bevolking. In schril contrast met de volksvreugde staat de volkswoede. Die volkswoede richt zich naar de “verraders” en zal uitmonden in de repressie.
Defensie. Krijgsgeschiedenis. Wereldoorlogen (355)
Freddy DE SCHUITENEER
Over de rol van Geraardsbergse gewapende verzetsstrijders tegen de naziterreur in de Tweede Wereldoor-log en hun opsluiting in de concentratiekampen, is er niet zoveel bekend. Dit is het verhaal van mijn oom en tante Cesar De Schuiteneer en Zoë Foubert.
Defensie. Krijgsgeschiedenis. Wereldoorlogen (355)
Louis DE COCK
Op zondag 3 september 1944 rond 13 uur reden de Engelsen vanuit de Akrenstraat Viane binnen. Via het dorpsplein en de Kasteelstraat (nu Edingseweg) namen ze de richting van Edingen. Hiermee kwam voor de Vianenaars wel een einde aan de bezetting maar het zou nog een hele tijd duren vooraleer men aan feestvieren dacht.
Defensie. Krijgsgeschiedenis. Wereldoorlogen (355)
Guy WATTEZ
Een aantal jaren geleden las ik een artikel1 over Jules Van Causenbroeck uit Ophasselt. Jules was als soldaat, begin mei 1940, gelegerd aan het Albertkanaal, wachtend op de aanval van de Duitsers die maar niet kwam. Op 10 mei was het zover. In de vroege ochtend valt de Duitse agressor ons land binnen en schendt aldus de Belgische neutraliteit. De Tweede Wereldoorlog was ook voor België begonnen. Voor de families van onze sol-daten was het bang afwachten en hopen dat hun echtgenoot, zoon, kleinzoon niet zou sneuvelen. Voor sommigen was één offer echter niet genoeg. De familie Van Causenbroeck betreurde tweemaal het sneuvelen van een zoon, één in de Eerste Wereldoorlog en één in de Tweede Wereldoorlog.
Defensie. Krijgsgeschiedenis. Wereldoorlogen (355)